بررسی سینمای روز

نوید محمدزاده بازیگر سرشناس ایران که جوایز معتبری را در ایران و خارج به دلیل ایفای نقش خود دریافت کرده است تازگی ها سعی دارد با انجام برخی موارد خود را پرحاشیه جلوه دهد. او که کمی پیش با فرشته حسینی بازیگر افغانی تبار فیلم و سریال های ایرانی ازدواج کرده است با ست کردن لباس و انجام برخی حرکات توجه رسانه را به خود جلب کرده بود، اما این تنها به ست کردن لباس ختم نشد!! به تازگی با انجام کاری غیر قابل انتظار نقدهای منفی بسیار زیادی را علیه خودش بوجود آورد.

جشنواره کن امسال پر از حاشیه های فراوانی بود که خب قطعا همه این موارد سبب شد رسانه سینمای داخلی برای مدتی سرگرم این قضیه شوند. یکی از این موارد حرکت عجیب نوید محمدزاده در جمع بازیگران جشنواره کن و در مقابل دوربین بود. که خب قطعا از چهره سینمایی ایرانی انتظار نمی رفت. همین موضوع رفته رفته بزرگ تر شد و سبب ممنوع الکاری فرشته حسینی و نوید محمدزاده تا اطلاع ثانوی شده است.

نوید محمدزاده به تازگی با ایفای نقش در فیلم برادران لیلا به خوبی توانست در کن حضور یابد اما به دلیل این موضوع و برخی موارد دیگر که برای شما عزیزان توضیح خواهیم داد انتشار و پخش فیلم برادران لیلا نیز در ایران متوقف شده است.

Shogun از FX به قدری محبوبیت پیدا کرده است که صحبت هایی در مورد بازگرداندن مینی سریال برای یک فصل دیگر انجام می شود، اما هشت دلیل بزرگ وجود دارد که فصل دوم Shogun ایده بدی است. شوگان بر اساس رمانی به همین نام نوشته جیمز کلاول در سال 1975 ساخته شده است که در سال 1980 نیز در یک مینی سریال اقتباس شد. بازیگران عالی و تولید استادانه شوگان به آن کمک کرد تا نسخه 1980 را تحت الشعاع قرار دهد و داستان کلاول را دوباره در معرض دید عموم قرار دهد.

با پایان Shogun، طبیعی است که طرفداران فوراً یک قسمت دیگر را بخواهند. مینی سریال آنقدر جذاب و اعتیاد آور است که تقریبا غیرممکن است که به پایان نرسید و برای تحقق فصل دیگری ناامید باشید. با این حال، با وجود درخشش شوگان، بازگشت برای فصل دوم خطر بزرگی خواهد بود. در نهایت، هشت دلیل عمده وجود دارد که نشان می دهد بازگشت Shogun برای فصل دوم یک اشتباه برای FX و Hulu است.
واضح‌ترین دلیلی که فصل 2 شوگان نباید اتفاق بیفتد این است که فصل 1 تمام رمانی را که در سال 1975 بر اساس آن ساخته شده بود پوشش می‌داد، و آن را بدون راهی آشکار برای پیشبرد داستان باقی می‌ماند. بخش عمده‌ای از موفقیت باورنکردنی شوگان ناشی از روایت فوق‌العاده جذاب ارائه‌شده توسط رمان کلاول است، که به این معنی است که فصل دوم شوگان بالقوه ریسک بزرگی را با تلاش برای ارائه داستانی که ارزش جانشینی نسخه اصلی را داشته باشد، انجام می‌دهد.

در حالی که واضح است که تیم نویسندگی شوگان بسیار با استعداد است، ساخت فصل 2 ارزشمند بدون تخصص تاریخی فردی مانند کلاول دشوار خواهد بود. درخشش روایت در توانایی آن در تفسیر مجدد تاریخ به گونه ای است که تا حد زیادی حدس و گمان است، اما اصلا گمراه کننده نیست. این مسیر خوبی برای پیمودن است، و بدون سال‌ها مطالعه تاریخ و فرهنگ مردمی که امید به تصویر کشیدن آن است، انجام آن به خوبی کلاول غیرممکن است. نوشتن دنباله ای شایسته شوگون غیرممکن نیست، اما فوق العاده دشوار خواهد بود.

داستان شوگان هرگز قرار نبود چندین فصل را در بر بگیرد
داستان سرایی پیچیده و تا حدودی مبهم شوگان برای یک مینی سریال عالی است، اما ماهیت محدود داستان هرگز قرار نبود بیش از یک فصل را در بر بگیرد. با در نظر گرفتن این موضوع، فصل 2 Shogun تقریباً به طور قطع از نظر داستان سرایی یک درجه کاهش می یابد و می تواند مناطق خاکستری کوچک و سؤالات بی پاسخی را توضیح دهد که پایان فصل 1 را بسیار خوب کرده است. علاوه بر این، تاریخچه شوگون بر اساس آن پس از تأسیس شوگونات ادو بسیار کمتر جذاب می شود.

تاریخ را کنار بگذاریم، پایان شوگان نیز شخصیت‌ها را در جایی قرار می‌دهد که به نظر می‌رسد مکان مناسبی برای پایان دادن به داستان‌هایشان باشد. تمام آرک های شخصیت در شوگان به طور خاص برای یک فصل نوشته شده اند، و از آنجایی که همه آنها به خوبی انجام شده اند، هیچ یک از آنها احساس نمی کنند که پیشرفت طبیعی دارند که می تواند مبنایی برای فصل 2 شوگان ایجاد کند. در واقع، همه چیز در مورد شوگان است. برای یک فصل نوشته و تولید شده است، بنابراین تلاش برای گسترش روایت برای یک قسمت دیگر می تواند به طور قابل توجهی درخشش فصل 1 را کمرنگ کند.

قانون توراناگا به اندازه ظهور او سرگرم کننده نخواهد بود
در پایان فصل اول شوگان، توراناگا نقشه خود را برای یابوشیگه فاش می‌کند و اجتناب‌ناپذیر بودن پیروزی خود بر ایچیدو و قسط خود را به عنوان شوگان توصیف می‌کند. این لحظه عمق استراتژی‌های توراناگا را نشان می‌دهد و اوج داستان او را نشان می‌دهد، به این معنی که ممکن است کاراکتر او چیز زیادی برای ارائه در فصل 2 نداشته باشد. اصلاحات و تثبیت قدرت به طور قطع کمتر از به قدرت رسیدن او پر حادثه است.

این بدان معنا نیست که توکوگاوا ایه یاسو - شخصیت تاریخی توراناگا بر اساس آن ساخته شده است - پس از تبدیل شدن به شوگان هیچ چالشی برای مقابله با آن نداشت، اما هیچ چیزی که او با آن سروکار داشت تقریباً به اندازه به قدرت رسیدن او چشمگیر نبود. خارج از آرام کردن چند طایفه شورشی، بیشتر دوران سلطنت او صرف تشکیل سلسله ای شد که تا اواسط قرن نوزدهم بر ژاپن حکومت می کرد، بنابراین شوگان احتمالاً مجبور بود برای ساختن داستان توراناگا در فصل 2 به داستان های تخیلی گرایش داشته باشد و به طور بالقوه آسیبی به داستان وارد کند. کیفیت روایت

بسیاری از بهترین شخصیت های شوگان مرده اند
یکی از چیزهایی که شوگان را بسیار خوب می‌کند، امتناع بی‌رحمانه‌اش از دادن زره طراحی حتی به بهترین شخصیت‌هایش است، اما متأسفانه، این امر بازگشت برای فصل دوم را دشوارتر می‌کند. لیدی ماریکو و یابوشیگه دو تا از پیچیده‌ترین و جذاب‌ترین شخصیت‌های شوگان هستند، بنابراین در صورت بازگشت سریال، مرگ آنها در فصل 1 به شدت احساس می‌شود. فصل 2 شوگان همچنین آنتاگونیست برجسته‌اش، لرد ایچیدو را که نقشه‌های فریبنده‌اش حواس‌پرتی عالی برای استراتژی‌های توراناگا بود، از دست خواهد داد.
اگرچه تیم خلاق شوگان تقریباً به طور قطع می‌توانست شخصیت‌های جذاب جدیدی را ارائه کند، اما تکرار معنای هر یک از این شخصیت‌ها برای توراناگا تقریباً غیرممکن است. از ایچیدو برای پنهان کردن جاه‌طلبی بی‌رحمانه توراناگا استفاده می‌شود، لیدی ماریکو نشان‌دهنده فداکاری‌هایی است که او مایل به انجام آن‌ها است، و تند تند یابوشیگه توانایی توراناگا را برای بازی در هر دو طرف میدان نشان می‌دهد. در حالی که فصل 2 شوگان می تواند شخصیت های جذابی داشته باشد، بعید است که آنها تا این حد کامل یکدیگر را تکمیل کنند.

Shogun فصل 2 می تواند پایان عالی فصل 1 را خراب کند
فینال شوگان سریال را به شکلی عالی به پایان رساند و تمدید سریال برای فصل دوم را به خطر بزرگی تبدیل کرد. اپیزود پایانی تعادل کاملی بین پاسخ به سؤالات مخاطب و باز گذاشتن چیزها برای تفسیر پیدا می کند. این تعادل فوق‌العاده دشواری است که در پایان یک سریال تلویزیونی پیدا می‌شود، و بازگشت برای فصل دوم تقریباً مطمئناً این تعادل را به هم می‌زند. نمایش باید به سوالاتی در مورد بلکثورن، توراناگا و سایر مواردی که بهتر است به تخیل سپرده شود پاسخ دهد.

آینده بلکثورن مثال خوبی برای این موضوع است زیرا تقریباً همه چیز را در هوا رها می کند، اما به هیچ وجه ناقص به نظر نمی رسد. بلکثورن آخرین بار در حال بیرون آوردن لاشه کشتی خود از دریا دیده می شود و برای اولین بار در کل مجموعه، به نظر می رسد که او در آرامش است. علیرغم از دست دادن ماریکو و قایق که می توانست او را به خانه ببرد، او در نهایت احساس هدف و تعلقی پیدا می کند که به او اجازه می دهد به جلو برود. در نهایت، بازگشت برای فصل دوم ارزش خراب کردن پایان های عالی مانند Blackthorne را ندارد.

Shogun فصل 1 نوار را غیرممکن بالا قرار دهید
مشکل دیگری که فصل 2 بالقوه Shogun با آن روبرو خواهد شد این است که مطابقت با استانداردهای فصل اول بسیار دشوار است، که رضایت طرفدارانی را که انتظار دارند همان سطح کیفیت را دارند دشوارتر می کند. فصل 2 شوگان می‌تواند یکی از بهترین نمایش‌های سال باشد و همچنان نسبت به آنچه در فصل اول تولید کرده بود، فاصله زیادی دارد. خلاقان Shogun به وضوح قادر به خلق چیزی دیدنی هستند، اما گرفتن رعد و برق در یک بطری بیش از یک بار دشوار است.

بعلاوه، تکرار فصل اول شوگان بدون یک رویداد تاریخی با اهمیت مشابه دشوار خواهد بود، و هیچ کدام وجود ندارد که شامل همان چهره های نمایش داده شده در نمایش باشد. تنش و تعلیق تپنده نبض چیزی است که شوگان را بسیار سرگرم کننده می کند، و بدون خطرات مشابه برای ایجاد این تنش، تصور اینکه فصل دوم با کیفیت فصل اول مطابقت داشته باشد، دشوار است. با در نظر گرفتن این موضوع، فصل 2 شوگان احتمالاً طرفداران را ناامید خواهد کرد هر چقدر هم که خوب باشد.

میراث شوگان به عنوان یک مینی سریال برجسته کافی است
شوگان به عنوان یکی از بهترین مینی‌سریال‌های دهه‌های اخیر شهرت پیدا کرده است، که دلیل دیگری برای ادامه ندادن فصل دوم به آن می‌دهد. میراث آن به‌عنوان یک مینی‌سریال برجسته در حال حاضر به‌طور محکمی تثبیت شده است، اما اگر سریال به یک سریال کامل تبدیل شود، از دید دیگری در نظر گرفته می‌شود. شوگان می‌تواند از یکی از بهترین مینی‌سریالی‌هایی که تا به حال ساخته شده است، به آن سریالی تبدیل شود که فصل اول بسیار خوبی را قبل از سقوط از نقشه داشت.

البته، اگر شوگان بازگردد و درخشش فصل 1 را ادامه دهد، این فرصت را خواهد داشت تا میراث خود را فراتر از مینی سریال ها گسترش دهد. با این حال، با توجه به اینکه تکرار موفقیت اولیه سریال چقدر دشوار خواهد بود، نتیجه محتمل‌تر این است که فصل دوم به میراث شوگان آسیب برساند. با این اوصاف، شاید بهتر باشد FX و Shogun به تولید چنین مینی سریال خارق العاده ای راضی باشند و به پروژه بعدی بروند.

ژاپن پس از سکیگاهارا وارد زمان صلح نسبی شد
همانطور که قبلاً ذکر شد، یکی از مشکلات بزرگ بازگشت برای فصل 2 شوگان این است که وقایع به تصویر کشیده شده در فصل 1 آغاز دوره جدیدی از اتحاد در ژاپن بود که بسیار صلح آمیزتر و مترقی تر از قرن قبل بود. پس از استقرار شوگونات ادو، یا همان طور که به آن شوگونات توکوگاوا نیز گفته می شود، این کشور دستخوش یک سری اصلاحات اقتصادی و دولتی شد که برای یک محقق جذاب است، اما برای مخاطبان وسیعی که شوگان می خواهد به آن ها توجه کند کمتر.

کریس پرت دو طاقچه جذاب برای خود در هالیوود حک کرده است. او تمایل دارد ستاره‌های اکشن جذاب را با حس شوخ طبعی بازی کند یا برای شخصیت‌های انیمیشن محبوب صداپیشگی کند. طرفداران در سال 2023 برای دیدن کارهایی که او در «فیلم برادران سوپر ماریو» انجام داد، به سینماها رفتند، و اگرچه می‌توانست صدای کلاسیک ماریو را اجرا کند، اما برداشت خود را انتخاب کرد. اکنون، پرت برداشت خود را از شخصیت دوست داشتنی دیگری که از دوران کودکی در زندگی بسیاری از مردم بوده است ارائه خواهد کرد - گربه گارفیلد.
طرفداران در اولین تریلر «فیلم گارفیلد» بهترین نقش صداپیشگی پرت را دیدند، و رفتار طعنه آمیز او برای گربه نارنجی چاق که عاشق لازانیا است بسیار مناسب بود. در حالی که گارفیلد معمولاً به کمیک استریپ های کوتاه محدود می شود، او در سفر سینمایی بزرگ خود به ماجراجویی طوفانی می پردازد (هرچه درباره فیلم های بیل موری «گارفیلد» کمتر گفته شود، که حتی او هم از آن پشیمان باشد، بهتر است). گارفیلد با پدر گمشده‌اش، ویک (ساموئل ال. جکسون) ملاقات می‌کند و درگیر دزدی عظیمی می‌شود. دور از خوابیدن در رختخواب گربه اش و گفتن زنگ های خنده دار خفیف به سمت جان (نیکولاس هولت) است.

لوپر این شانس را داشت که در یک مصاحبه اختصاصی با پرت در مورد همه چیز گارفیلد چت کند. مهمتر از همه، او به این سوال می پردازد که برای سال ها بشریت را درگیر کرده است: چرا دوشنبه ها وحشتناک هستند؟

کریس پرت در مورد بزرگ شدن با گارفیلد
آیا یک کمیک استریپ یا برنامه ویژه تلویزیونی مورد علاقه گارفیلد دارید که واقعاً از بزرگ شدن آن لذت برده باشید؟

مرد، من کتابی دارم که آن را در مزرعه نگه می‌دارم، که فقط بهترین موفقیت را دارد. من فقط عاشق تمام کمیک استریپ ها هستم. و به یاد می آورم که آنها را دیدم... نمی توانم به طور خاص به یاد بیاورم کدام یک، اما فقط به یاد می آورم که در سنین جوانی در معرض گارفیلد قرار گرفتم. فکر می کنم احتمالاً 5 ساله، 6 ساله بودم. درست در همان زمان بود که «گرملینز» وارد تئاتر شد. خواهرم فیلم‌ها را بیرون می‌کشید و خیلی هیجان‌زده می‌شد که آخر هفته چه فیلم‌هایی می‌آیند. بنابراین من همیشه کمیک ها و فیلم ها را دنبال می کردم و فقط به یاد می آورم که گارفیلد در آنجا حضور داشت.
آیا فرصتی داشتید که با جیم دیویس صحبت کنید و شاید از او یادداشت هایی در مورد چگونگی تسخیر ماهیت گارفیلد بگیرید؟

من تمام یادداشت هایم را از مارک دینال، کارگردان ما گرفتم، که اساساً گفت: "من می خواهم او شما باشید. فکر می کنم گارفیلد صدای کریس پرت را دارد. این فقط شما هستید. شما مجبور نیستید کاری انجام دهید. یک تنبل وجود دارد. طعنه به صدای تو." گفتم: "اوه، واقعا؟ ممنون." بنابراین، برای من بسیار آسان بود که فقط از صدا و روح خودم در شخصیت دم دهم.

شما برای بداهه نوازی در نقش های مختلف دیگر شناخته شده اید. آیا فرصتی برای بداهه نوازی با گارفیلد داشتید؟ و آیا چیزی وارد فیلم نهایی شد؟

یک تن آره یک تن، آره این خیلی محاوره ای بود... و به خودی خود آنقدر پیشرفت نداشت، بلکه فقط کلمات را بیشتر محاوره می کردم و خودم به چیزهایی دست می زدم. من همیشه آن را همانطور که نوشته شده است می گویم و بعد شما این کار را یک یا دو بار انجام می دهید، و سپس شروع به تکامل می کردم تا آن را به طور طبیعی تر صدای خودم کنم. و من فکر می کنم در بیشتر موارد، احتمالاً همان چیزی است که نوشته شده است، اما چند چیز در آن وجود دارد. دیگر حتی نمی‌توانم به یاد بیاورم که چه چیزی بهینه بود و چه چیزی نوشته شد، اما خیلی طبیعی بود که خودم راه‌هایی برای گفتن آن پیدا کنم.
آیا کریس پرت در روزهای دوشنبه با گارفیلد موافق است؟
شما سال گذشته صداپیشگی ماریو را انجام دادید. حالا شما صدای گارفیلد را می‌دهید. آیا شخصیت های کمیک استریپی یا کارتونی دیگری وجود دارد که بخواهید بعداً به آنها بپردازید؟

هیچ کدام از آنها در امان نیستند. من همه آنها را پایین می آورم. بعد Q-Bert، سپس من Pac-Man می شوم. نه هنوز هیچی هیچ چیزی که هنوز برنامه ریزی نکرده ام. امیدواریم در این راه موارد بیشتری وجود داشته باشد. من عاشق انجام کار صدا هستم. و تا زمانی که آنها مایلند من را برای انجام آن استخدام کنند و این کار در یک راستا باشد، من می خواهم به انجام آن ادامه دهم.
نظر شما در روزهای دوشنبه چیست؟ آیا دلیلی وجود دارد که این اتفاق در روز پنجشنبه رخ دهد؟ نمیخواستی دوشنبه انجامش بدی؟

من اصلا دوشنبه ها را دوست ندارم. من اصلا دوشنبه ها را دوست ندارم. مخصوصاً الان که در خانه بچه دارم. و از وقتم با بچه هایم در خانه و خانه بودن و دوری از کار لذت می برم. من این فایده بزرگ را دارم که شغلم را دوست دارم. و من فکر می کنم که چیزی که باعث شد مردم گارفیلد را خیلی دوست داشته باشند این بود که در اواخر دهه 70 منتشر شد، رویای آمریکایی این بود که 40 ساعت در هفته کار می کرد و او اولین کسی بود که بیرون آمد و گفت: "این بد است. نمی خواهم دوشنبه سر کار باشم، می خواهم تنبل باشم. و آب دهانش را به صورت این نگرش سخت کوش آمریکایی های دماغ به سنگ انداخت. و فکر می‌کنم به همین دلیل است که در بین مردم طنین‌انداز شد. بنابراین من به طور اتفاقی دوشنبه ها را دوست دارم، زیرا کارم را دوست دارم، اما می دانم که مردم دوشنبه ها را دوست ندارند، زیرا اکثر مشاغل بد هستند.
عجیب است زیرا گارفیلد شغلی ندارد. پس او در برابر دوشنبه ها چه دارد؟

حق با شماست. اما فکر می کنم او فقط صدایی بود برای مردم خانه که روزنامه می خواندند. اما من فکر می‌کنم چیزی که او در برابر دوشنبه‌ها در فیلم ما دارد این است که او مرتب شده و کلیپ می‌شود، و او طرفدار آن نیست.

سینمای هند، که بیشتر به نام بالیوود شناخته می‌شود، سابقه‌ای غنی و پرفراز و نشیب دارد. در اینجا خلاصه‌ای از نکات کلیدی آن آورده شده است:

تاریخچه:

• ریشه‌های بالیوود به اواخر قرن نوزدهم باز می‌گردد، زمانی که فیلم‌های صامت کوتاه بر اساس افسانه‌ها و فولکلور هندوستان ساخته می‌شدند.
• در دهه 1930، فیلم‌های ناطق به زبان هندی رواج یافتند و بالیوود به یک صنعت تمام عیار تبدیل شد.
• عصر طلایی بالیوود در دهه‌های 1950 و 1960 بود، زمانی که فیلم‌های کلاسیک مانند "آواره" (1955) و "سنگدل" (1965) منتشر شدند.
• در دهه‌های 1970 و 1980، بالیوود با ظهور فیلم‌های اکشن و کمدی هندی شاهد تغییراتی بود.
• در دهه 1990، بالیوود با فیلم‌هایی مانند "دیوانه" (1995) و "همراهان" (2002) به سطح جهانی رسید.
• در قرن بیست و یکم، بالیوود با فیلم‌هایی مانند "باجیراو مستانی" (2015) و "دانگال" (2016) به تکامل خود ادامه داده است.

مشخصات:

• فیلم‌های بالیوود معمولاً به خاطر آهنگ‌ها و رقص‌های پر زرق و برقشان شناخته می‌شوند.
• داستان‌ها اغلب حول محور عشق، خانواده و دوستی می‌چرخند.
• فیلم‌های بالیوود می‌توانند طیف وسیعی از ژانرها را شامل شوند، از جمله درام، کمدی، اکشن و عاشقانه.
• صنعت بالیوود یکی از بزرگترین صنایع فیلم در جهان است و سالانه صدها فیلم تولید می‌کند.

تاثیر:

• بالیوود نه تنها در هند، بلکه در سراسر جهان محبوب است.
• این فیلم‌ها در ترویج فرهنگ و ارزش‌های هندی در سطح بین‌المللی نقش داشته‌اند.
• بالیوود بر سایر صنایع فیلم، از جمله هالیوود، تأثیر گذاشته است.

برخی از فیلم‌های مشهور هندی:

• آواره (1955)
• سنگدل (1965)
• شعله (1975)
• دیوانه (1995)
• همراهان (2002)
• باجیراو مستانی (2015)
• دانگال (2016)

تریلر جدید فصل چهارم سریال پسران (The Boys) به تازگی منتشر شده است. این تریلر، نگاهی کوتاهی به اتفاقات فصل چهارم این سریال ارائه می‌دهد. در این تریلر، شاهد بازگشت شخصیت‌های اصلی فصل‌های قبلی، مانند بیلی بوچر (با بازی کارل اربن)، هیوملندر (با بازی آنتونی استار)، استیو (با بازی جیمز کاردنو)، و کیمیکو (با بازی کارن فوکوهارا) هستیم. همچنین، شاهد معرفی شخصیت‌های جدیدی نیز هستیم، مانند نیو سولدجر (با بازی جیک مک‌دورماند)، که یک نسخه جدید از سولدجر بوی است.

تریلر نشان می‌دهد که فصل چهارم، با تمرکز بر مبارزه بیلی بوچر و هیوملندر ادامه خواهد یافت. این مبارزه، در حالی که هیوملندر، به عنوان یک قهرمان ملی، محبوبیت بیشتری پیدا می‌کند، سخت‌تر و خطرناک‌تر می‌شود. در این تریلر، صحنه‌های مختلفی از نبرد، خشونت، و خنده را می‌بینیم. همچنین، شاهد بازگشت شخصیت‌های منفی محبوب فصل‌های قبلی نیز هستیم، مانند عمو نیک (با بازی نیل مک‌دونو) و مادلین استیونز (با بازی جولیان مور). فصل چهارم پسران، در تاریخ ۵ سپتامبر ۲۰۲۳ از شبکه آمازون پرایم ویدئو پخش خواهد شد.

در ادامه، به برخی از نکات جالب توجه درباره تریلر جدید فصل چهارم پسران اشاره می کنیم:

در تریلر، شاهد صحنه‌های نبرد مختلفی هستیم. این صحنه‌ها، نشان می‌دهد که فصل چهارم، پر از اکشن و هیجان خواهد بود.
در تریلر، شاهد صحنه‌های خشونت و خونریزی زیادی هستیم. این صحنه‌ها، نشان می‌دهد که فصل چهارم، همچنان به حال و هوای خشن و تند خود وفادار خواهد بود.
در تریلر، شاهد صحنه‌های خنده‌دار زیادی هستیم. این صحنه‌ها، نشان می‌دهد که فصل چهارم، همچنان به طنز سیاه و کنایه‌آمیز خود ادامه خواهد داد.
به طور کلی، تریلر جدید فصل چهارم پسران، نشان می‌دهد که این فصل، پر از هیجان، اکشن، خشونت، و خنده خواهد بود.

دنیای فیلم و سریال بسیار عجیب است، شخصی از فیلمی خوشش می آید اما این در حالی است که همان فیلم برای شخص دیگر بسیار بد و افتضاح است و این نشان می دهد که تماشا فیلم و سریال امری کاملا سلیقه ای است، یکی از مهم ترین ترندهای امروز سینما، فیلم ها با موضوع هوش مصنوعی است؛ که در این مقاله ما قصد داریم به معرفی برترین از این نوع فیلم ها بپردازیم تا شما بتوانید بهترین انتخاب را در دانلود فیلم خارجی داشته باشید؛ همچنین باید گفت که با توجه به این موضوع یعنی هوش مصنوعی در ساخت فیلم و سریال، باید اعتراف کرد که می تواند با این ابزار انیمیشن های بسیار خوبی را نیز تولید کرد به این ترتیب شما می توانید با بهترین انتخاب به هدف خود را یعنی دانلود انیمیشن دوبله فارسی برسید.

IMDb دارای سیستم رتبه بندی فیلم در 10 ستاره است. این به کاربران اجازه می دهد تا با طیف وسیعی از قدردانی های مختلف رای دهند. با این حال، تا آنجا که من می دانم، هیچ توضیحی در مورد اینکه نمره «3» یا «9» قرار است به چه معنا باشد، وجود ندارد.

IMDb این موضوع یعنی نحوه امتیاز دهی به یک فیلم را به کاربر واگذار می کند. به نظر می‌رسد بسیاری از افراد فقط می‌ توانند رتبه ‌بندی 1 یا 10 را ارائه دهند، به همین دلیل است که اغلب شاهد فراز و نشیب های بسیار زیادی در امتیاز فیلم ها هستیم.

اکثر افراد به جایی رسیده اند که نسبت به پایین ترین و به خصوص بالاترین امتیازها تعصب دارند. من نظراتی را دیده‌ام که در آن افراد لیست کاملی از نکات بد را در مورد یک فیلم خلاصه کرده‌اند و هنوز هم به آن ۱۰ می‌دهند.

درواقع ما در این متن سعی داریم که الگویی را ایجاد کنیم تا بتوانید به عنوان یک برگه تقلب از آن استفاده کرده و در امتیاز دهی شما کمکی خوبی به چشم بیاید. این الگو تحمیل موضوع یا سیستم به نوع رای دهی شما کاربران عزیز نیست اما شاید یک راهکار منصفانه و درستی باشد تا بتوانیم برای فیلم هایمان امتیاز منصفانه ای را اعمال کنیم. نکته ای که وجود دارد بهتر است این تصور را نداشته باشید که همه قرار است با یک الگو پیش بروند اما بنظر این کار درستی می آید.

برای توضیح بیشتر سعی کرده ای مفهوم امتیازها را از 1 تا 10 برای شما کاربران مشخص کنیم. برای مثال این کلمات کلیدی عبارتند از:

1/10 – “نمیخواهم(کلا علاقه ای در من ایجاد نکرد)”
2/10 – “افتضاح”
3/10 – “بد”
4/10 – “تلاش خوب، برای ساخت یک موضوع خوب”
5/10 – “مه- موضوعی نامفهوم اما قابل قبول”
6/10 – ‘بد نیست’
7/10 – ‘خوب’
8/10 – ‘بسیار خوب’
9/10 – ‘عالی’
10/10 – ‘شاهکار’

هنگامی که پیش درآمد روپرت وایات در سال 2011 با عنوان "ظهور سیاره میمون ها" یک فرنچایز پنج دهه ای را احیا کرد - که از دهه 60 کتاب ها، فیلم ها، سریال های تلویزیونی و کمیک ها را در بر می گرفت - این کار را با تعهدی تازه به یک اثر قدرتمند انجام داد. ، داستان بی انتها: ساده اما نه ساده دل، عمیقاً احساسی اما به دور از جنون.

سزار، قهرمان میمون این فیلم که از طریق فناوری ضبط پرفورمنس پیشگامانه توسط اندی سرکیس به تصویر کشیده شده است (نوعی تفاوت بازیگری را ارائه می دهد که نباید توسط آکادمی نادیده گرفته می شد)، این داستان را در دو دنباله هدایت کرد که هر دوی آنها به زیبایی توسط مت ریوز کارگردانی شده اند. — «طلوع سیاره میمون‌ها» در سال ۲۰۱۴ و «جنگ برای سیاره میمون‌ها» در سال ۲۰۱۷. سزار که توسط دستان انسان دلسوز جیمز فرانکو در فیلم اول بزرگ شده بود، به سرعت طمع خود ویرانگر جهان انسان طبقاتی و تبعیض آمیز را در این سه گانه شکست و جایگاه شایسته خود را به عنوان رهبر نوع خود به دست آورد، در حالی که یک ویروس ساخته دست انسان میمون ها را باهوش تر کرد. هوش و توانایی های گفتاری انسان ها را ربود و تقریباً بشر را از بین برد.
در مجموع، این سه گانه شاید به بهترین فرنچایز این قرن تبدیل شد، در برابر ابیات بزرگ و پر سر و صدا ایستادگی کرد و به طور غیرمنتظره ای به ما یادآوری کرد که از هالیوود با بودجه کلان و دنباله دار چه می خواهیم: چیزی متفکرانه، سرگرم کننده و روشنگر درباره اینکه چه کسی چه کسی می خواهد. ما هستیم و آرزو داریم باشیم فیلم جدید «دونده پیچ و خم» کارگردان درخشان «پادشاهی سیاره میمون‌ها» به کارگردانی وس بال، با اطمینان از ارزش‌های فیلم‌های سزار محور مانند انصاف، وفاداری و همبستگی جمعی در ردپای این میراث اخیر قدم برمی‌دارد. آستین با غرور

مانند پیشینیان خود، دنباله بال می‌داند که این اصول منحصراً به انسان‌ها تعلق ندارند - نه در ماجراجویی علمی تخیلی او، نه در دنیای واقعی که در آن پادشاهی حیوانات با مجموعه قوانین و اخلاقیات خود زندگی می‌کند. و همراه با فیلمنامه نویس خود جاش فریدمن (از فیلم شگفت انگیز «آواتار: راه آب» که در اینجا شاهد تشابهات بصری و موضوعی زیادی با آن خواهید بود)، بال با اطمینان فیلمی را ارائه می دهد که در صحنه های اکشن خود هیجان انگیز است و از نظر بصری بیان می شود. همانطور که در طرح خود به طور متفکرانه منسجم است. در «پادشاهی»، حتی یک ایده یا صحنه بیهوده وجود ندارد که به طور تصادفی معرفی شده باشد، بدون اینکه بازدهی کاملاً مفیدی که داستان را عمیق‌تر و کامل می‌کند، معرفی شود. به عبارت دیگر، اینجا یک فیلم است – خوب، یک فرنچایز – که در آن می‌بینید نویسندگان و فیلم‌سازان باهوشی در حال تلاش هستند تا همه چیز را کامل کنند، نه اتاق‌های جلسه که به خدمات بی روح از طرفداران اختصاص داده شده است.
داستان «پادشاهی» نسل‌ها پس از وقایع «جنگ»، پس از زمان سزار روایت می‌شود. شامپانزه های جوان نوآ (اوون تیگ)، آنایا (تراویس جفری) و سونا (لیدیا پکهام) از قبیله عقاب - که همگی از طریق فیلمبرداری پرفورمنس به تصویر کشیده شده اند - در ابتدای فیلم از ارتفاعات عظیمی بالا می روند تا نوآ بتواند یک تخم عقاب را پیدا کند. طبق آیین های قبیله اش و در طول سال ها مانند سالمندان دنیای خود با پرنده باشکوه پیوند می خورد. نوآ نترس پس از یک شلیک زیبا و فرار پر حادثه که تقریباً به قیمت جان او تمام می شد، موفق می شود تخم خود را از لانه بگیرد.
اما هنگامی که یک انسان مرموز - مای وحشی و جیوه‌دار فریا آلن - که او را دنبال می‌کند، به‌طور تصادفی آن را می‌شکند، نوآ به دنبال یافتن یک انسان جدید می‌شود و ناخواسته پایگاه خانگی آرام خود را هدف میمون‌های نقابدار شرور به رهبری پروکسیموس سزار (کوین دوراند) می‌کند. ). پروکسیموس با پیچاندن آموزه‌های آبرومندانه سزار و کلمات حکیمانه‌ای مانند «میمون‌ها با هم قوی» و ساخت ارتشی برای داشتن روزی اسرار فناوری‌ای که انسان‌ها نسل‌ها پیش از خود به جا گذاشته‌اند، روستای نوآ را ویران می‌کند، پدرش را می‌کشد و مای را در تلاشش شکار می‌کند. در سراسر این سکانس های موش و گربه میخ گزنده، دوربین فیلمبردار غوطه ور، گیولا پادوس، تاثیرگذار و هیجان انگیز است، اکشنی در مقیاس بزرگ که به شدت تنش زا است، و منطقی تر از آنچه این روزها می بینیم ساخته شده است.
پس از یک فاصله دوست داشتنی زمانی که نوآ با یک اورانگوتان تنها آشنا می شود و در مورد سزار واقعی به عنوان یک رهبر قوی، اخلاقی و دلسوز باخبر می شود، میمون جوان و می خود را به همراه دیگر اعضای برده شده قبیله عقاب، از جمله نوآ که در بالا ذکر شد، در اسارت پروکسیموس می بینند. دوستان در یک پایگاه بادگیر و آسیب‌دیده از اقیانوس در کنار طاق قفل شده‌ای که انسان‌ها آن را تخلیه کرده‌اند، ترواتان ویلیام اچ میسی نیز وجود دارد، یک انسان باهوش وونگات‌خوان که وظیفه دارد به پروکسیموس هر آنچه در مورد روش‌های انسان می‌داند بیاموزد. طراحی تولید دانیل تی دورنس واقعاً در این بخش‌ها آواز می‌خواند، با سطح جزئیاتی که در سکونتگاه میمون‌ها و طاق‌مانند «دنیای آب» دیده می‌شود، وقتی بالاخره وارد آن شدیم (البته، شاید کمی راحت).
به تدریج و در طول سومین پرده خیره‌کننده که در آن «پادشاهی» برخی از صحنه‌های بصری واقعاً خیره‌کننده به سبک «راه آب» را به نمایش می‌گذارد، فیلم بذر فصل‌های بعدی را می‌کارد و پرسش‌های موضوعی خود را در مورد اینکه آیا صلح بین گونه‌ها می‌توانست تجدید شود. حاصل شود. اما شاید مهمتر از آن، "پادشاهی" آشکارا ضد اسلحه و ضد خشونت، نگرانی ها و فجایع دنیای مدرن را هوشمندانه و متفکرانه در ساختار خود بررسی می کند. آیا مواقعی وجود دارد که کنار گذاشتن صلح طلبی را ضروری می کند؟ (مخصوصاً یک صحنه تکان دهنده در مورد Mae وجود دارد که به این سوال فکر می کند که یک فیلم بی دندان کمتر از پرسیدن آن می ترسد.) آیا ما درس های درستی از گذشته خود می آموزیم، اگر اصلاً چیزی یاد می گیریم؟ چرا لعنتی نمی توانیم همه با هم کنار بیاییم؟

برای روشن شدن، «پادشاهی» پاسخ‌هایی ندارد. اما شما می توانید با قیمت پایین خود شرط ببندید که این فرانچایز کمیاب و عمیق سینمایی هالیوود تا زمانی که ما کمی به دانستن نزدیکتر نشویم، از کند و کاو دست نخواهد کشید.